ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Έθιμα, παραδόσεις και προλήψεις γεννήθηκαν με το πέρασμα των καιρών, με σκοπό να προλάβουν το κακό μάτι, για να είναι η βροχή αρκετή, η γη εύφορη και ο καρπός πολλής.

Ο ένατος μήνας του έτους καλείται από τους Κυ­πρίους Σεπτέμβρης και κατ’ αυτόν οι κάτοικοι της υπαίθρου τηρούν τα έθιμα με περισσήν προσοχή, ώστε να τους έρθουν όλα δεξιά και βοηθητικά.

Την 14^ην τελείται ή εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ημέρα κατά την οποίαν οι γυναίκες της υπαίθρου παίρνουν  στις εκκλησίες δέσμες βασιλιτζιάς που έχουν φυτεύσει και καλλιεργήσει οι ίδιες  για να τελεστεί ο αγιασμός της Υψώσεως.

Ακόμα στις 14 Σεπτεμβρίου του Τιμίου Σταυρού, οι γυναίκες βάζουν λίγο από το σπόρο σε ένα πήλινο πιάτο, το πηγαίνουν στην εκκλησία και το αφήνουν δεξιά της Ωραίας Πύλης για να το ευλογήσει ο παπάς και τον οποίο σπόρο ύστερα, σμίγουν και ανακατεύουν με εκείνον που θα σπείρουν την πρώτη μέρα της σποράς. Μέσα στο σακί με το σπόρο βάζουν επίσης τρεις σκελίδες σκόρδο για να μην ματιάζεται, και σπυριά από ρόδι για να γίνουν χοντροί οι σπόροι των σπαρτών σαν του ροδιού.

Ξέροντας οι άνθρωποι την επικίνδυνη επίδραση τού ματιού και επειδή πίστευαν όλοι στο μάτιασμα και υποπτεύονταν ότι μπορούσε ό καθένας να ματιάζει, την πρώτη ημέρα που πήγαινε ο γεωργός για σπορά, έφευγε νύχτα για τα χωράφια ώστε να αποφύγει τα κακά συναπαντήματα.

Θεωρείται ο Σεπτέβρης ώς μεταβατική εποχή από του θέρους εις το φθινόπωρο, μήνα κατά τον οποίο ο καιρός γίνεται ψυχρότερος και θεωρείται επικίνδυνος για την υγεία και όπου κατά τες νύκτες η διαμονή στην ύπαιθρο πρέπει να αποφεύγεται και οι άνθρωποι πρέπει να διαμένουν στες οικίες των.

Ως εκ τούτου σχηματίστηκαν οι λαϊκές ρήσεις:

«Του Σταυρού σταύρωσε τιζ' έμπα 'σσω»

Ή κατά άλλους,

«Του Σταυρού βάωσε τζι' έμπα 'σσω»

Ή ακόμα,

«Του Σταρού σταύρωσε τζι΄ έμπα έσσω βάωσε»

Δηλαδή κατά ή μετά την εορτή του Σταυρού, πρέπει να κλείνονται οι πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών διότι αρχίζει το ψύχος.

Η σελήνη του μηνός αυτού θεωρείται μετεωρολογικό φαινόμενο για την ευφορία του επόμενου έτους. Αν δηλαδή ή σελήνη των πρώτων ημερών του πρώτου τετάρτου της είναι στραμμένη προς τα πάνω και όχι τελείως νοτιοανατο­λικώς, και αν τα άκρα της είναι λεπτά και οξεία, τότε θεωρείται καλός οιωνός και ότι το επόμενο έ­τος θα είναι εύφορον υπό γεωργικής απόψεως.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ

Η Δια βίου Μάθηση περιλαμβάνει την δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.

Η πολιτική της δια βίου μάθησης είναι ένας τρόπος για όσους δεν είχαν την ευκαιρία, να αναπτύξουν τη μόρφωση τους ώστε να μπορέσουν να απελευθερώσουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις και να τις βάλουν σε μια αναπτυξιακή τροχιά, αλλά και για όσους θέλουν να αναπτύξουν περισσότερο τις γνώσεις τους, γιατι η δια βίου μάθηση δίνει συνεχείς απαντήσεις  στις ανάγκες της κοινωνίας καθώς και διεξόδους σε αδιέξοδα επαγγελματικά ή προσωπικά.

Με τον όρο δια βίου μάθηση εννοούμε την εκπαίδευση του ανθρώπου ως μια μακροχρόνια διαδικασία που ξεκινάει από την γέννηση του και συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η μάθηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία περίοδος της ζωής που δεν περιλαμβάνει μαθήματα. Όσο κάποιος είναι ζωντανός, θα εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα με τις απαντήσεις να βρίσκονται στην παρατήρηση και στην εκπαίδευση

Στους τωρινούς καιρούς που η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η πρόοδος της επιστήμης προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς, η συνεχής επιμόρφωση και η συμπληρωματική εκπαίδευση με στόχο τη βελτίωση των γνώσεων, δηλαδή η δια βίου μάθηση, αποτελεί διαρκή αναγκαιότητα στον άνθρωπο ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, αλλά και να δύναται συμβαδίζει με την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Πολλά πανεπιστήμια και εργαστήρια προκειμένου να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας για κατάρτιση, επιμόρφωση, και εξειδίκευση, λειτουργούν προγράμματα δια Βίου Μάθησης. Κρίνοντας ότι αυτές οι σπουδές και τα προγράμματα θα συμβάλουν πληρέστερα στη μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού στην εκπαίδευση, στον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης τυπικής και άτυπης, λειτουργούν σε πλαίσια που εγγυώνται υψηλό επίπεδο σπουδών, συμβατών με τα δημόσια πανεπιστήμια.

Η δια βίου μάθηση που συμβαίνει κάθ όλη τη διάρκεια της ζωής με σκοπό τη βελτίωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων στο πλαίσιο μιας προσωπικής και κοινωνικής ζωης, δεν σχετίζεται μόνο  με την απασχόληση και την ανάπτυξη εξειδικευμένων δεξιοτήτων στα πλαίσια συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας, αλλά έχει επίσης σκοπό παράλληλο τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας του σπουδαστή.

Η ανάγκη λοιπόν για μια συγχρονη δια βιου καταρτισης και επιμόρφωσης των πολιτών σε επιστημονικά πεδία είναι επιτακτική, δεδομένου ότι οι αλλαγές στο οικονομικό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον είναι ραγδαίες και μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν μόνο με την οργανωμένη και συντονισμένη διάχυση των απαραίτητων γνώσεων και δεξιοτήτων.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ